aar vader wist het al. Hanne Tersmette
zien dat natuur erbij hoort, ook in de stad. Ik denk dat
is niet iemand voor een kantoorbaan.
iedereen dat diep van binnen weet. Iedereen voelt
Toen zijn dochter in groep 8 van de basis-
zich lekkerder met natuur erbij.
school zat, voorspelde hij haar toekomst.
'Hij maakte een boek voor me,' vertelt Hanne (nu 33),
Buitenkind
"Waar gaat Hanne voor?" Hij had er foto's bijgedaan
'Mijn vader had het dus goed gezien. Ik was een bui-
en opgeschreven waar hij mij terecht zag komen. Er
tenkind en zou dat altijd blijven. Mijn ouders hadden
waren drie opties: boerin in Drenthe, dierenarts in
het zelf ook. Ze gaven hun groene hart door. Vanaf
Zaandam of detectiveschrijver. Het leuke is dat ze alle
mijn zevende namen zij mij en mijn zusjes mee op
drie min of meer zijn uitgekomen. Als boswachter
vakantie naar het Dwingelderveld. Zeker een keer
werk ik buiten, ik doe iets met dieren en heb ook nog
of tien achterelkaar. Ik was er altijd buiten. Ging met
een boek geschreven.'
boswachters op pad, waste kalfjes op de boerderij en
Een tijdje zouden maar weinig mensen behalve haar
fietste eindeloos over de heide. In het Dwingelderveld
vader dat hebben voorzien. Hanne wilde schaatskam-
liggen mijn mooiste jeugdherinneringen. Hier vlakbij
pioen en later wielrenkampioen worden en studeerde
bijvoorbeeld ligt een stuifzandje met jeneverbessen
communicatie. Ze ging werken bij reclamebureaus.
waar we als kinderen ravotten. Supermooi.
Maar nooit bleef ze ergens lang. 'Ik bleef maar job-
We lopen het Lheebroekerzand op, over een slinge-
hoppen. Tot ik bij Natuurmonumenten terechtkwam.
rend pad tussen de dennen. Open ruimtes wisselen
Heel lang wilde ik daar de rest van mijn leven blijven.
af met meer beslotenheid. 'Het leek me leuk wat
Uiteindelijk ging ik toch weg. Daar zat een klein beetje anders te laten zien dan het bekende stuk met de
frustratie achter. Omdat je alles doet om te voorkomen sterrenwacht en de herders', zegt Hanne. 'Maar wel
dat er stikstof neerslaat, en in het gebied ernaast alles
waanzinnig mooi, hè? Je voelt je meteen relaxed hier.
misgaat. Ik was boswachter van het Naardermeer. Ik
Je hoort bijna niets op de natuurgeluiden na. Ik schiet
had de behoefte naar het grote geheel te kijken. Dat is
meteen naar vroeger. Naar die mooie herinneringen.
wat ik nu bij de Vogelbescherming doe. Mensen laten
Toen het altijd bloedheet was en we ongelooflijke
TIPS
TWEE ANDERE FAVORIETE
WANDELGEBIEDEN VAN HANNE
VAN
HANNE
• 'De Kaapse Bossen bij Doorn. Omdat ik er woon en het midden in Nederland ligt en toch
de reeën 's avonds in de tuin staan, de spechten er onophoudelijk roffelen, adders
's ochtends liggen te zonnebaden en je 's nachts de uilen hoort roepen.'
• 'De Zaanstreek. Ik ben er geboren en getogen. Een van de laatste weidevogelgebieden.
Wandelen door de open velden lijkt misschien saaier dan in het bos, maar niks is minder
waar. Als het riet hoog staat is het een ware ontdekkingstocht. Met een beetje geluk
word je vergezeld door een ijsvogel of een bruine kiekendief.
64